Dororo (jap. どろろ) – shōnen-manga autorstwa Osamu Tezuki, opublikowana w latach 1967–1969.
Na podstawie mangi powstały dwie adaptacje w formie anime. Pierwsza z ich, czarno-biała, została wyemitowana w 1969 roku. Druga z nich została wyprodukowana przez studio MAPPA i Tezuka Productions i wyemitowana w 2019 roku. Ponadto powstał także film live action, oraz przedstawienie teatralne. Od 2018 roku powstaje remake mangi.
W Polsce remake mangi pod tytułem Dororo i Hyakkimaru (jap. どろろと百鬼丸伝 Dororo to Hyakkimaru-den) jest wydawany przez Waneko.
Fabuła
Rōnin o imieniu Hyakkimaru (jap. 百鬼丸) i młoda sierota Dororo (jap. どろろ) przemierzają Japonię okresu Sengoku w poszukiwaniu demonów, które są w posiadaniu organów i kończyn Hyakkimaru.
Bohaterowie
- Hyakkimaru (jap. 百鬼丸)
- Seiyū: Nachi Nozawa (1969) ; Seiyū: Hiroki Suzuki (2019)
- Dororo (jap. どろろ)
- Seiyū: Minori Matsushima (1969) ; Seiyū: Rio Suzuki (2019)
- Kagemitsu Daigo (jap. 醍醐景光 Daigo Kagemitsu)
- Seiyū: Gorō Naya (1969) ; Seiyū: Naoya Uchida (2019)
- Tahōmaru Daigo (jap. 醍醐多宝丸 Daigo Tahōmaru)
- Seiyū: Shūsei Nakamura (1969) ; Seiyū: Shōya Chiba (2019)
- Jukai (jap. 寿海)
- Seiyū: Akio Ōtsuka (2019)
- Biwahōshi (jap. 琵琶法師)
- Seiyū: Junpei Takiguchi (1969) ; Seiyū: Mutsumi Sasaki (2019)
- Nuinokata (jap. 縫の方)
- Seiyū: Haruko Kitahama (1969) ; :Seiyū: Chie Nakamura (2019)
Manga
Manga początkowo ukazywała się w czasopiśmie „Shūkan Shōnen Sunday” od 27 sierpnia 1967 do 22 lipca 1968, kiedy to wydawanie mangi zostało anulowane, i w konsekwencji przeniesione do czasopisma „Bōken'ō” wydawnictwa Akita Shoten, gdzie kolejne rozdziały ukazywały się od maja do października 1969, kiedy to manga została ukończona. Następnie wydawnictwo Akita Shoten wydało tę mangę w czterech tankōbonach w latach 1971–1972.
Mangę tę wydało w 1981 roku również wydawnictwo Kōdansha.
Akita Shoten wydało tę mangę ponownie w 1990 roku, tym razem w 3 tomach, a w 1994 roku wydało trzytomową wersję w formacie bunkobon.
W 2009 roku Kōdansha ponownie wydała mangę, tym razem w dwóch tomach.
Remake
W sierpniu 2018 roku, w październikowym numerze czasopisma „Gekkan Champion RED” wydawnictwa Akita Shoten ogłoszono, że powstanie remake mangi. Ilustracje w oparciu o oryginał tworzy Satoshi Shiki. Remake został zatytułowany Dororo i Hyakkimaru (jap. どろろと百鬼丸伝 Dororo to Hyakkimaru-den), a kolejne rozdziały ukazują się od 19 października 2018 roku w „Gekkan Champion RED”. W maju 2021 podano do wiadomości, że manga weszła w swoją finałową fazę.
W Polsce licencję na wydanie mangi zakupiło wydawnictwo Waneko.
Anime
Adaptacja z 1969 roku
Na podstawie mangi powstała czarno-biała seria anime, za którego produkcję odpowiedzialne były firmy Mushi Production oraz Fuji Television Network Corporation. Producentem serii był Tatsuo Shibayama, reżyserem Gizaburo Sugii, a za muzykę odpowiedzialny był Tomita Isao. Seria składa się z 26 odcinków. Kolejne odcinki emitowane były na kanale Fuji TV od 6 kwietnia 1969 do 28 września 1969 roku. Czołówką serii jest utwór „Dororo no uta” (jap. どろろのうた). Jej tekst napisał Suzuki Yoshitake, muzykę Tomita Isao, a śpiewa ją Fujita Toshiko. Seria początkowo nazywała się Dororo (jap. どろろ), lecz w trakcie emisji jej nazwa została zmieniona na Dororo to Hyakkimaru (jap. どろろと百鬼丸). Ponadto, odcinki 14-15, 18-20, 23 i 25 nie stanowią adaptacji mangi, przedstawiając całkowicie oryginalną opowieść.
Adaptacja z 2019 roku
W marcu 2018 roku ogłoszono powstawanie nowej adaptacji mangi, która miałaby powstać we współpracy studia MAPPA oraz Tezuka Productions. Seria składa się z 24 odcinków.
Seria powstała we współpracy studia MAPPA oraz Tezuka Productions na podstawie projektów Twin Engine. Reżyserem serii został Kazuhiro Furuhashi, Yasuko Kobayashi był odpowiedzialny za scenariusze, Satoshi Iwataki przygotował projekty postaci, a muzykę skomponował Yoshihiro Ike. Amazon wykupił prawo do emisji internetowej na wyłączność zarówno na terenie Japonii jak i poza nią. Seria emitowana była w serwisie Amazon Prime Video od 7 stycznia 2019 roku. Ponadto seria emitowana była także na kanałach Tokyo MX, BS11 i Jidaieki Senmon Channel.
Muzyka
Przypisy
